Marcelo herinnert zich Fernando Guimarães: "De ernst van intellectueel werk"

In een bericht op de officiële website van het presidentschap van de republiek betuigt Marcelo Rebelo de Sousa "zijn medeleven aan de familie, waarbij hij de ernst van zijn intellectuele werk en zijn genereuze vriendelijkheid benadrukt."

Fernando Guimarães is vrijdag overleden, zo maakte uitgever Afrontamento bekend op haar Facebookpagina.

Fernando de Oliveira Guimarães werd geboren op 3 februari 1928 en studeerde af in de historische en filosofische wetenschappen aan de Universiteit van Coimbra. Na zijn studies was hij docent aan een middelbare school en onderzoeker aan het Centrum voor studies van het Portugese gedachtegoed van de Katholieke Universiteit.

Hij publiceerde zijn eerste dichtbundel in 1956 en heeft sindsdien een literair oeuvre opgebouwd dat hem tot een van de grootste Portugese dichters van de recente generaties heeft gemaakt, aldus de uitgeverij, die al tientallen jaren werk van hem publiceert.

"Fernando Guimarães was de deken van de Portugese dichters", benadrukt Marcelo Rebelo de Sousa, en "hij behield altijd een sterke reflectieve dimensie, die varieerde van het 'gedicht over het gedicht' tot meditaties in romantische stijl, gebaseerd op objecten of historische figuren".

Guimarães publiceerde tientallen essays over literatuurtheorie en -kritiek, waarin hij de ontwikkeling van de Portugese poëzie van het einde van de 18e eeuw tot heden behandelt.

Als vertaler vertaalde hij onder meer werken van Byron, Shelley, Keats, Dylan Thomas en DH Lawrence naar het Portugees.

"En voor beide activiteiten ontving hij de belangrijkste Portugese literaire prijzen", benadrukt Marcelo Rebelo de Sousa.

Gedurende zijn leven ontving Fernando Guimarães diverse literaire prijzen, zowel voor specifieke werken en vertalingen als voor zijn werk als geheel. Hij ontving onder meer prijzen van de Portugese Schrijversvereniging, de Internationale Vereniging van Literaire Critici, de PEN Club, de Calouste Gulbenkian Stichting, de Casa de Mateus Stichting, de Luís Miguel Nava Stichting, de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Coimbra en de Universiteit van Évora.

Gedurende zijn leven werkte hij samen met verschillende kranten en tijdschriften, zoals O Comércio do Porto, Árvore, Estrada Larga, Eros (waarvan hij tussen 1951 en 1958 mede-regisseerde), Bandarra, Colóquio-Letras, Persona, Sema en Jornal de Letras.

Op 9 juni 1995 werd hij benoemd tot Commandeur in de Militaire Orde van Sant'Iago da Espada en in april van dit jaar ontving hij de Vítor Aguiar e Silva Prijs voor het Literaire Leven, een onderscheiding ingesteld door de Portugese Schrijversvereniging met steun van de gemeente Braga, "vanwege de nauwkeurigheid en samenhang van zijn essayistische reflectie en poëtische werk".

Tot zijn belangrijkste gepubliceerde werken van poëzie en literaire essays behoren titels als 'De zwakke ring' (1992); 'Een eerbetoon aan Guilherme de Castilho' (1994, met Isabel Pires de Lima); 'Grenzen voor een boom' (2000); 'De bewoonde paden' (2013); 'De aarde is licht' (2017); 'Naast de steen' (2019); 'De andere literaire bewegingen. Ontmoetingen en breuken vanaf de 19e eeuw' (2020); 'Poëtica van het modernisme. Tussen moderniteit en postmoderniteit' (2023); 'Uit dezelfde bronnen' (2023); 'Over de stem (2024)', en meer.

Lees ook: Dichter en essayist Fernando Guimarães overleden op 97-jarige leeftijd